عزیز دورم، ما شیطان‌هایی هستیم که همیشه و همه‌جا هر آنچه که خواسته‌ایم، کرده‌ایم؛ از تولید مثل با ژن بهتری که نتیجه‌اش شد هوموساپینس و کوچ‌های بزرگ اجدادمان بگیر تا منقرض کردن گونه‌های گیاهی و جانوری یا ساختن و برپا کردن سازه‌های غول‌پیکر تا حفر کردن زیاده‌ازحد زمین و هر نوع تجاوز و خودخواهی کوچک […]

«فکر می‌کنم همین خورشید دارد به جاهایی می‌تابد که آن‌جاها نیستم و دوست هم ندارم که باشم…» فرناندو پسوا   «بی‌آفتاب» مارکر مثل دیدن در تاریکی‌ست؛ وقتی که کورمال کورمال پیش می‌روی و هر چیزی می‌تواند شکلی تازه بگیرد و تو را به جای دیگری بکشاند. تو نمی‌دانی کجا داری می‌روی و خودت را سپرده‌ای […]

چشم، دیدن، تماشا کردن… آنچه که می‌بینیم ما را می‌سازد یا آنچه که نمی‌بینیم؟… تماشا می‌شویم یا تماشا می‌کنیم؟… کدام سمت ایستاده‌ایم؟… سوژه یا ابژه؟… این سوراخ، این دریچه، این حفره، راهی برای ارتباط با دیگری یا راهی برای ارتباط با خود؟… لکان می‌گفت سوراخ‌هایمان ما را به هم وصل می‌کنند… از وقفی‌پور شنیدم من… […]